بهار آمد نظر بر سبزه و گل میتوان کردن

  ز دریا مــــــــــــوج گوناگون بر آمد                      ز بی چونی برنـــــگ چون بر آمد     چو نیل از بهـــــر قومی آب گردید                      برای دیگــــــران چون خون بر آمد     چو این دریای بیچون مـوج زن شد                      حباب آســـــــــا برو گردون بر آمد     گهی در گیسوت لیلی فــــرو شد                      گهی از صورت مجنــــــــون بر آمد     چو باز آمد ز خلـــــــــــوتگاه بیرون                      همان نقش درون بیــــــرون بر آمد     ازین دریا بدین امــــــــــواج هر دم                      هزاران گوهر مکنــــــــــــون بر آمد     چو مهر مغـــــــربی در هر لباسی                      بغایت دلبـــــــــــــر و موزون بر آمد                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     بهار آمد نظر بر سبزه و گل میتوان کردن...

   اعتمادی نیست بر عُمــر تو چون نور چراغ                                    خانه روشن می کند اینست دستور چراغ    عُمر با صد سال با من بیوفائی کرد و رفت                                                  از که دیگر در جهان چشم وفا دارد کسی                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         بهار آمد نظر بر سبزه و گل میتوان کردن...

 شمع ی خاموش سحر دل راز پوشید                                 برون آمد ز دریای ی خون خـــــورشید    دل نازک اگر داری مجـــــــــــــــــو راز                         که مثل مــــــــــــوج دریا دل بجوشید  - رند بلوچ                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  بهار آمد نظر بر سبزه و گل میتوان کردن...

  درامدانی  تھاں کس ءَ دوست ءُ یار نگُشاں    کہ ھُشکیں زمین ءُ تلار ءَ کس ڈگار نگُشاں    وتی  رگ ءَ  تو  مہ  بُر،  مہ سند   چہ راج ءَ     بچار   بُرتگین    بند ءَ      آبدار      نگُشاں     تو دست ءَ ھُونیں مکاں چہ ناتپاکی ءِ زام ءَ     چوشیں برات کُش ءَ ڈیھہ سرمچار نگُشاں     زبان  دوست     زریں   پہ   مادری   گال ءَ      اِیداں بچار  کہ ھر شعر ءَ  شاھکار نگُشاں     بہ  سند   پُل  ءُ    گل ءَ   چہ    وتی    باغ ءَ      گلاب ءُ ھاسمی ءَ ھُشکیں درچک ءُ دار نگُشاں      شراب ءِ     زاریں    گلاس ءَ   رند نوش بکاں       کہ   زاریں   دارو ءُ   درمان ءَ   مار زار نگُشاں        رند بلوچ                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 بهار آمد نظر بر سبزه و گل میتوان کردن...

   در صحن باغ        این همه سرخی               نه از گل است                آتش فتاده در چـمن                       از آه بلبل است                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  بهار آمد نظر بر سبزه و گل میتوان کردن...

  درامدانی تھاں  کس ءَ  دوست ءُ یار نگُشاں    زمین ءُ  ھُشکیں  تلار ءَ  کس  ڈگار نگُشاں     وتی  رگ ءَ  تو  مہ بُر،   مہ  سند  چہ راج ءَ    بچار   بُرتگین   بند ءِ     بند ءَ   آبدار نگُشاں     تو دست ءَ  ھُونیں مکاں چہ ناتپاکی ءِ زام ءَ    چوشیں برات کُش ءَ ڈیھہ سرمچار نگُشاں     زبان  دوست    زریں     پہ    مادری  گال ءَ    دگر  زُبان ءَ  وتی  شعر ءِ   شاھکار نگُشاں     بہ سند   پُل  ءُ گلاب ءَ  همیں  وتی  باغ ءَ    ڈگار آپ  سرا ھُشکیں درچک ءُ  دار نگُشاں     شراب ءِ  زاریں  گلاس ءَ  تو  رند  نوش بکاں    کہ  زاریں  دارو  ءُ   درمان ءَ  مار  زار نگُشاں  -رند بلوچ                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  بهار آمد نظر بر سبزه و گل میتوان کردن...